Benim işim toprakla uğraşmaktı, ekip biçerdim. Para getirmiyor artık. Masraflar kurtarmıyor. Eskiden 8 kamyon kalkardı şeftali zamanı köyün meydanından. Şimdi pazardan alıyoruz eve. Tarım bitti buralarda… 

Bizim köyün domatesi sağlam domatesti. Dayanırdı, para ederdi, hanımın koluna iki bilezik takardım hasat zamanı. Şimdi ince kabuklu bu domates, uymadı bize, bozuluyor yolda.

Gençler göçtü hep. Köyde çocuk yok, okul kapandı. İhtiyar takımı kaldı sadece köyde...

Biz çok çektik. Çocuklar çiftçi olmasınlar gitsinler diye uğraştım. İkisi de şehirde fabrikada çalışıyorlar. Çalışıyorlar ama yine yetmiyor para. Şimdi tek dertleri toprağı satmam, satayım da onlara şehirden ev, araba alayım istiyorlar. Toprağı satılığa çıkardım, almak isteyen de yok. 

Bu yaşta bekçi oldum. Şükür. Gece buradayım. Gündüz toprak bana bakıyor, ben ona...

Nihat Yılmaz, Eski Çiftçi, Şimdi Bekçi
Karaahmetli Köyü, Karamürsel, Kocaeli, 11 Temmuz 2018

Daha fazla hikaye için bizi Facebook ve Instagram hesaplarımızdan takip edin.

Bu fotoğraf ve hikayesi insanhikayeleri.com.tr’ye aittir. Paylaşmak ve alıntı yapmak isterseniz, ilgili bağlantıyı ve #insanhikayeleri #humanstories etiketlerini kullanmanızı rica ederiz.