Ben Selva, Rize'de doğdum, 38 yaşındayım. Sizden biriyim aslında ama farklıymışım. Bunun farkında değildim ama siz farkındaymışsınız. Biliyorum çünkü annem söyledi.

Farklılığım ilk olarak okula başladığımda anlaşıldı. Okulda arkadaşlarım ve öğretmenlerimle iletişim kuramamaya, oyunlarda yer bulamamaya başlamıştım. 

Ailem beni doktorlara götürdü, bir sürü testler filan... Canım babam beni, benim gibi arkadaşlarla aynı okulda okutmak için çok sevdiği işinden vazgeçti. İstanbul'a taşındık çünkü burada benim okuyabileceğim okul varmış fakat babacığımın bunca çabasına rağmen İstanbul hayalimiz istediğimiz gibi olmadı. Bu okulda fazla okuyamadım, yaşım büyükmüş, lisede okuma yaşını geçmişim.

Babamı 2004 yılında kaybettikten sonra okulun yönlendirmesiyle birkaç işte çalıştım. Olmadı, yine uyum problemlerim oldu. Anneciğim ve canım kardeşim mutlu ve engelsiz bir hayatım olması için çok çabaladılar. Sonunda İZEV (İstanbul Zihinsel Engelliler için Eğitim ve Dayanışma Vakfı) ile beni tanıştırdılar. Şimdi İZEV'de eğitim görüyorum. Burada hem eğitim alıyor hem de çeşitli aktiviteler yapıyoruz. Müzik, resim, yoga, nefes terapileri yapıyoruz. Haftada bir gün de Down Town Cafe'de çalışıyoruz. "Her zihinsel engelli bir bireydir, herkes gibi eşit, özgür ve onurlu yaşam hakkı vardır" diyen bu kurumda mutluyum. Benim gibi olan, beni anlayan arkadaşlarla birlikteyim.

Sizi Down Town Cafe'ye çaya bekliyorum. Geldiğinizde size benim de rol aldığım "İçinizdeki Engelleri Yıkın" temalı kliple ilgili anlatacaklarım var. Klipte duvarları yıkarken o kadar çok bağırdım ki sesim kısıldı. Evet farklıyım ama bu hayatta ben de varım.

Selva Çavuşoğlu
İstanbul, 10 Aralık 2018

Daha fazla hikaye için bizi Facebook ve Instagram hesaplarımızdan takip edin.

Bu fotoğraf ve hikayesi "İnsan Hikayeleri Projesi" fotoğrafçılarına aittir. Paylaşmak ve alıntı yapmak isterseniz, ilgili bağlantıyı ve #insanhikayeleri #humanstories etiketlerini kullanmanızı rica ederiz.